De orgasmekloof, het zou hoogstens een slecht gekozen bijnaam voor het vrouwelijk geslachtsdeel mogen zijn. Jammer genoeg is het een term waarmee de huidige stand van zaken in de heteroseksuele slaapkamer beschreven wordt. Seks wordt nog altijd te vaak gedefinieerd als ‘penetratie’ en uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat 95 procent van de mannen in dat geval altijd een orgasme bereikt. Daartegenover staat 30 tot 50 procent van de vrouwen.

Enkele jaren geleden werd de Orgasm Gap als serieus begrip aangehaald in de emancipatiediscussie, naast de representatie in topfuncties en de salariskloof. Het dichten van die orgasmekloof gaat dan ook niet uitsluitend over het turven van orgasmes, maar om algehele gelijkheid tussen man en vrouw op seksueel gebied. Vrouwen die ongegeneerd hun seksualiteit mogen uiten, dominantie tonen in bed en hun eigen plezier nooit minderwaardig maken tegenover dat van een ander. Britse feministen pleitten voor een Pleasure Revolution. Juist na de seksuele revolutie in de sixties dachten we te weten hoe het werkt. Nou blijkt voornamelijk de vrouwelijke kant van die revolutie nog lang niet haar hoogtepunt te hebben bereikt. Hoe moet het dan in ‘oh-mijn-godsnaam’ wel?

Vrouw en seks: lang geleden

De scheve balans in bed is gevormd in het verleden. Vanuit prehistorisch oogpunt diende seks tot aan de 20e eeuw uitsluitend een biologisch doel; het voortplanten van de mens. Daarom bestond seks vooral uit coïtus – lees: vaginale penetratie. Want zonder penetratie, geen mannelijke ejaculatie en geen bevruchting. Aangezien het moment suprême du femme geen biologisch doorslaggevende functie vervulde, was het dus ondergeschikt. Laat staan dat plezier en genot van de dame op de agenda stonden. De vrouw, die in tegenstelling tot de man meerdere orgasmes kan hebben, kwam juist niet of nauwelijks klaar.

Voor mannen was seks dus fijn, voor vrouwen niet altijd. In dat geval een ongelukkige bijkomstigheid. Het ging immers niet om genot, alleen het doel was heilig. Verandering zou ook niet snel komen. Vrouwen bezaten niet de stem en toppositie om onze sociaal-culturele structuur te wijzigen door (seksuele) literatuur te publiceren. Vooraanstaand, mannelijk neuroloog Sigmund Freud onderzocht als één van de eersten de vrouwelijke seksualiteit. Zijn conclusie: ‘Vrouwen komen vaginaal klaar. Clitorale orgasmes bestaan niet en stimulatie is niet gezond’. Vrijwillig vingeren werd zelfs in verband gebracht met een ongezonde seksdrift, hysterie en psychische aandoeningen…

De sekstiger jaren

Vanaf de jaren zestig veranderde ons seksbeeld. Met de uitvinding van de pil en andere voorbehoedsmiddelen ging seks niet meer uitsluitend om voortplanting; plezier kwam in het spel. Het was niet langer gebonden aan het huwelijk en door de beperkte risico’s kon er volop geëxperimenteerd worden. Eindelijk kond man vragen: 'hoe komt de vrouw klaar?' en de pieken van haar genot opzoeken. Toch?

Het probleem: nagenoeg elke sociaal-culturele topfunctie werd dus bezet door mannen. Ons socio-seksuele script, dat zich onder andere uitte in pornografie, werd daarmee bepaald door voornamelijk blanke penisbezitters. Anno 2020 proberen onwetende jongens nog steeds wat ze enkele nachten daarvoor op hun beeldscherm zagen gebeuren, zonder enig idee van de reactie van een realistische vrouw. Porno doet vermoeden dat de vrouw het mannelijk plezier dient. Wat ze écht lekker vindt, verdwaalt in ontbrekende communicatie.

Want, de vrouwelijke helft van de maatschappij heeft nooit in die mate een seksuele identiteit en voorkeur mogen vormen, omdat zij ook in de (opgekomen) seksindustrie geen representatieve stem hadden. Bovendien sekste een vrouw toch om te reproduceren? Niet om te genieten. Tot slot was masturbatie, een belangrijke handeling in het ontwikkelen van die identiteit, onder jongens normaal. Bij vrouwen was het uit den boze. Het vrijwillig stimuleren van de clitoris stond nou eenmaal ooit te boek als gekkenwerk.

Het herdefiniëren van seks

Ruim 80 procent van de lesbische vrouwen bereikt wél dat hoogtepunt bij iedere beurt. Terwijl vaginale penetratie daar vaak niet aan te pas komt. Want, hoe komen vrouwen klaar? Elke vrouw komt clitoraal klaar. Twee vrouwen die elkaar bevredigen vanuit hetzelfde lichaamsperspectief communiceren daarnaast beter over wat ze fijn vinden. Penetratie biedt simpelweg vaak niet genoeg stimulatie aan de clitoris, hoe gevoelig ze ook is, om een orgasme te bereiken. De G-spot dan? Ook die zit verbonden aan de zenuweinden van een clitoris.

Waarom we zo weinig van de clit kennen? Pas in 1998 herontdekte Australisch uroloog Helen O’Connor de clitoris, dat deze langer dan een gemiddelde slappe penis is en zich door de gehele vagina baant. Je leest het goed, herontdekte. In de 19e eeuw werd de clitoris namelijk al ontdekt, maar werd deze in verband gebracht met ongezonde seksualiteit. In die tijd, en te lang daarna nog, werd het chirurgisch verwijderen van de clitoris als een reguliere ingreep beschouwd om vrouwen seksueel en mentaal gezond te houden. Om de orgasmekloof te dichten dient de maatschappelijke definitie van ‘seks’ als geheel herdefinieerd worden. Vrouwen kregen vroeger al de diagnose ‘ongezonde seksdrift’ als ze masturbeerden. En hedendaags worden vrouwen die graag van bil gaan veroordeeld, terwijl een sleutel die veel sloten open kan maken – mannen die hun piemel overal insteken, ‘een goede sleutel is’. De man “neukt” een vrouw, terwijl de vrouw als het goed is net zo goed meedeelt in de actie. Vrouwen verdienen ook de vrijheid om hun seksualiteit te ontdekken en ontwikkelen. Het is geen éénrichtingsverkeer en zolang we dat pretenderen, zullen té dominante viezeriken zich toegestaan voelen om ‘nee!’ te negeren en is mannelijk plezier iets waaraan de vrouw zich dient te onderwerpen.

Dan de onderlinge communicatie in de slaapkamer. Vrouwen zijn vrij om hun seksuele identiteit te uiten, aan de man om dit proces aan te moedigen. Het is hierin belangrijk om onze opvatting van seks opnieuw in te vullen. Te beginnen met ‘voorspel’, het droogste, slapste begrip tussen de lakens. Het is belangrijk penetratie als onderdeel te zien, niet als de eindsprint naar de finish. Grote kans dat 'voorspel' bevredigender voelt voor de vrouw en zij hierin al orgasme nummer 1 bereikt – ja, Als in: één van de velen. Bij veel vrouwen doet penetratie zelfs pijn wanneer ze niet helemaal op hun gemak of goed nat (lees: opgewarmd) zijn. De clitoris zwelt namelijk ook op naar mate de opwinding stijgt, net als de penis. En je stopt er ook geen semi-slappe snikkel in, toch? Dus beschouw ‘voorspel’ als onderdeel van de totale seksbeleving, geef het geen positie – voor of na – en neem je tijd ervoor.

Klaar-kom-municatie

Vrouwen die zich niet dienend opstellen en voor hun eigen seksuele belang staan, hebben simpelweg meer kans op plezierige seks, wijst onderzoek uit. Mannen die hun eigen orgasme dienen worden vaak bestempeld als egoïstisch. Noem het, gelovend in goede intenties, liever onwetend. Elke man zal het eens (moeten) zijn dat de grootste streling van het ego, een vrouw is die zicht- en hoorbaar van je geniet. Zie seks met een vrouw als een gezamenlijke ontdekkingsreis en je krijgt je investering dubbel en dwars terug.

Verken eens met aandacht alle erogene zones van de vrouw – zie de aflevering van Friends: 'Seven, seven, SEVEN!'. Experimenteer en communiceer over wat wel en minder fijn voelt. Het is net zo goed aan mannen om de vrouw uit haar schulp te trekken door te experimenteren, oriënteren en vragen te stellen. Dat helpt ze de drempel over om zich te uiten tijdens de seks.

Om in mannentaal te spreken: het werkt bijna als een videospel. Een man is te eigenwijs om de handleiding te gebruiken en begint gewoon te spelen. Door ieder knopje te proberen en dit te verbinden aan visuele- en geluidseffecten, komt de man er precies achter hoe het spel het best gespeeld kan worden. Zo ook met seks. Ben je te eigenwijs om naar de handleiding te vragen? Neem dan de moeite om voorzichtig elk ‘knopje’ – niet alleen dat ene knopje – te proberen, goed te kijken en te luisteren. Dan kom je er precies achter hoe haar lichaam werkt. You Win! En zij ook.

De tijd van seksuele eenzijdigheid moet voorbij zijn, balans is zoals gewoonlijk de sleutel. Vrouwen mogen dominant zijn in bed, porno kijken en zichzelf al masturberend ontplooien. De man hoeft niet alleen maar toe te kijken – alhoewel, probeer het eens – maar mag meekijken, voelen en praten. Zoals actrice en sekssymbool uit de jaren 30, Mary Jane West, toen al zei: 'Good sex is like building a bridge. If you don’t have a good partner, you better have a good hand'.